Goosenecks State Park en Monument Valley

De nacht verliep niet helemaal soepel. Het was na het sluiten van de ramen ’s nachts erg warm. We waren alle drie wat verkouden. Noud zal ons wel aangestoken hebben na het veelvuldige gebruik van de airco die week ervoor. Na het openen van wat ramen werd het weer wat koud. Kortom: we waren wat moe. We moeten een aardig stuk rijden naar onze volgende plekken. We besluiten om National Bridges National Monument over te slaan. Het willen bezoeken om het bezoeken vinden we onzinnig. We spelen liever even met Noud. Het is namelijk ook vakantie. En hem lang in een kinderzitje houden, daar wordt niemand vrolijk van. Zo wijs als we zijn, houden we Noud een half uur wakker in de camper, omdat we nog moeten tanken. We hopen dat hij dan een lekker lang ochtend slaapje houdt. Helaas werd ons plan bruut verstort door een autoritaire officer van high way patrol. Taco zat aan het stuur en passeerde de patrol wagen die iemand staande had gehouden. Niet veel later kwam hij met sirenes achter ons rijden en voor de mensen die het computerspel GTA kennen: het bumperkleven in het spel van de politie is iets wat ook in het echt gebeurd. Man man man.. wat een zenuwen krijg je ervan. Taco stopt bij een inham. Linda stapt uit en krijgt met een bulderende stem: stay in your car te horen. Gehoorzaam luisteren we naar de man die met terminator achtige zonnebril ons de les leest. We hadden een baantje moeten opschuiven toen oom agent aan de kant stond. Én als er een politie auto achter je zit met zwaailichten, dan moet je meteen stoppen en dus niet 4 mile doorrijden zoals wij deden J, ook niet als dat veel veiliger is. Gelukkig komen we er zonder boete vanaf, maar Noud was wel wakker. Balen, want we moeten nog een aardig stuk. De kinderliedjes gaan aan in de auto en we komen aan bij Goosenecks State Park. We lunchen er aan een picknick tafel en maken wat foto’s van de rivier. De rivier maakt hier een soort zelfde bocht als bij Dead horse point. De omgeving is echter wat ruwer. Desalniettemin vinden we $5 dollar voor een uitzichtpunt wel een beetje overdreven, want verder was er niets.

Na een half uur bereiken we Monument Valley. Overal aan de zijkanten van de weg staan tentjes en hutjes waar de Navajo indianen zogenaamde handgemaakte troep verkopen. Enig natuurlijk als je er van houdt, maar wij rijden door. We betalen de $20 dollar entree fee (wat een oplichters die indianen) en parkeren onze camper op een plek (waar we natuurlijk ook al voor hadden betaald). Het uitzicht is mooi, de douches prima, maar de gastvrijheid is zeer ver te zoeken en het dumpstation is out of order. We besluiten om in het restaurant te eten. Ook daar zijn ze niet echt klantvriendelijk. We eten alle drie een taco met groenten en gehakt al kan je het beter een soort deegbodem met bonen noemen (en dat gaan we merken de volgende dag…). Op zich smaakt het prima, maar dat maakt de gastvrijheid niet goed. We besluiten om tegen de Amerikaanse regels in geen 15% fooi te geven en gaan vroeg slapen. Monument Valley zelf is overigen wel gaaf. Het komt rechtstreeks uit een wild west film. We kunnen met de camper helaas niet de 17 mile lange onverharde weg door het park rijden. Met een soort pickup met stoeltjes kan je een ritje maken met een Indiaan achter het stuur. We vinden het er niet erg veilig eruit zien voor Noud en besluiten Monument Valley enkel te zien met het uitzicht vanaf het centrale punt en voor onze camper.