Canyonlands NP

23 juli 2017 - Canyonlands National Park, Utah, Verenigde Staten

Na ons ontbijt kiezen we ervoor om een koffie te halen bij de Starbucks. Die smaakt toch wel iets beter dan de zetkoffie uit onze camper. Na het bakkie zetten we onze reis voort richting nationaal park Canyonlands. Dit ligt niet ver van onze huidige overnachting vandaan. Alvorens het park te bezoeken, stoppen we bij een First come, First serve camping aan het begin van park. We pakken een envelopje uit de bus, kiezen een plek uit, hangen de stub aan het paaltje van onze keuze, deponeren de $15 in de brievenbus en rijden verder. Canyonlands is een wat minder begaand park, zo merken we op. Het is er minder druk dan bij in bijvoorbeeld Arches. Overigens is het nergens echt druk voor je gevoel. Alleen in Zion zagen we een hoop hikers, maar dan nog is het park te groot om het druk te noemen. Na het laten zien van de pas rijden we de scenic road. Het park beslaat eigenlijk drie delen die elk via een andere ingang te bereiken zijn. Die ingangen bevinden zich mijlen ver van elkaar vandaan. Wij bezoeken enkel het Island in the Sky gedeelte. Weer zo’n machtige Amerikaanse naam. Aan het einde van de route lopen we de 2 mile Grand View Point trail. Het lijkt erop dat we de kinderwagen kunnen gebruiken. Maar dat bleek een misrekening. Halverwege besluiten we om Noud te laten spelen in het zand en ieder zelf omstebeurt de tocht naar het einde af te maken. Het was een pad dat je namelijk ook weer terug moest nemen. Het uitzicht was gigantisch bij het eindpunt. Je staat op een rots en wanneer je naar beneden kijkt, zie je heel ver beneden je de grond. Het uitzicht was anders dan in voorgaande parken. De canyons waarover je uitkijkt voelen ongerepter aan. Je hebt zin om er met een tent in je rugzak door heen te zwerven. Na de wandeling eten we bij een picknick plaats langs de kant van de weg. Dat is nou zo goed geregeld in die nationale parken. Een overdekt plekje met picknicktafel en een barbecueplaats (al gebruiken we die hier niet) midden in de natuur. Na ons buikje vol gegeten te hebben rijden we terug het park uit en bezoeken we het uitzichtpunt Dead horse point. Die naam vraagt om uitleg. Het verhaal gaat dat vroeger hier wilde paarden naar het punt van de afgrond werden gedreven. Daar werden de beste paarden uitgekozen om getemd te worden. De overige paarden werden weer los gelaten. Eén keer hebben ze de overige paarden niet losgelaten en stierven de zielige beesten van de dorst. We genieten van het uitzicht dat laat zien hoe de Colorado River zich een weg door de bergen heeft gesleten. Noud krijgt een nieuwe knuffel (hij heeft hier ondertussen al heel wat speelmateriaal verzameld) en Taco koopt nieuw hout voor het kampvuur. We rijden een kwartiertje terug naar onze camping. Hij blijkt verre van vol, waardoor we weer helemaal alleen staan. Heerlijk! De vegetatie beslaat uit middelgrote woestijnbomen/planten. Wederom een parel. Zeker voor die paar dollar.

1 Reactie

  1. Theo:
    26 juli 2017
    Nu voor Noud maar hopen dat alle nieuwe speeltjes in de koffer passen